Branchenieuws Tekst Judith Munster Beeld Gielissen Gielissen Holland maakt doorstart Op 1 mei ging Gielissen Holland failliet. Op 7 mei maakte Gielissen Holding de doorstart van de Amsterdamse vestiging bekend. Half mei sprak Expovisie met CEO Bart Wigman. Hoe is het tot een faillissement gekomen? “We zien de markt al jaren verslechteren, zeker de Nederlandse markt is flink gekrompen. Ik schat zelfs zo’n 35%. Dus niet alleen Gielissen, maar de hele branche staat onder grote prijsdruk. De marges worden steeds kleiner. Hoewel onze buitenlandse vestigingen en de vestiging in Eindhoven gezien de omstandigheden redelijk draaien, maakte de vestiging in Amsterdam al een tijd structureel verlies. Dit verlies hebben we de afgelopen jaren kunnen financieren met de inkomsten van de andere vestigingen. Uiteraard kon dat niet zo door blijven gaan. Uiteindelijk zagen we geen andere uitweg dan faillissement voor onze Amsterdamse vestiging aan te vragen. Waarom gold het faillissement alleen de Amsterdamse vestiging? Gielissen Holland is een aparte BV. Gielissen Holland BV is het bedrijf dat in 1998 het failliete MACI (voorheen Luhlf) over heeft genomen en waarin later na overname ook Meyson is geïntegreerd. De overige vestigingen van Gielissen Holding staan geheel buiten dit faillissement en staan formeel los van deze BV. Waarom nu? Zoals gezegd maakt het bedrijf al te lang verlies en zag het er ook dit jaar niet naar uit dat de markt echt zou aantrekken en we dus weer winst konden maken. Als we dan toch op dezelfde wijze zouden doorgaan, hadden we het risico dat de gehele groep in de problemen zou komen. En dan zit driehonderd man zonder werk, in plaats van negentig, om over de gevolgen voor de klanten en toeleveranciers nog maar te zwijgen. Dat wilden we pertinent voorkomen. We hadden nu nog de mogelijkheid om de schade voor iedereen – voor onze klanten, onze leveranciers en het eigen personeel - zoveel mogelijk te beperken.” Gelukkig kon er een doorstart gemaakt worden. Had je dat verwacht? In ieder geval gehoopt en we hebben er ons best voor gedaan. We hebben de curator ervan kunnen overtuigen dat er wel degelijk toekomst in onze Amsterdamse vestiging zit. Dat kon echter alleen door de productie te gaan centraliseren in Eindhoven. Het gevolg daarvan is dat we afscheid hebben moeten nemen van ongeveer de helft van de medewerkers. De basis van het bedrijf vormt nu onze afdeling Gielissen Exhibition & Event Services en tevens hebben we nog onze kern van ontwerpers, accountmanagers en projectmanagers. Daarmee hebben we een organisatie die erg lean is en waarmee we de goede service en kwaliteit kunnen blijven leveren. Hoe reageerden de schuldeisers? “Vol begrip en respect. Natuurlijk zijn ze geschrokken omdat ze een deel van hun geld kwijt zijn. Maar ze leven ook met ons mee en staan ervoor open om samen tot een redelijke oplossing te komen. Meestal wordt bij een faillissement eerst de fiscus en dan de banken betaald en kunnen de toeleveranciers naar hun centen fluiten. Maar ook al is het juridisch gezien niet noodzakelijk; wij doen dat anders. We zijn bezig met leveranciers een regeling te treffen waarbij ze in ieder geval een deel van hun geld krijgen en we hopen op die manier met zijn allen weer een gezonde toekomst op te kunnen bouwen. En daarmee kunnen toeleveranciers ook weer geld verdienen natuurlijk.” Hoe reageerden de klanten? “Meteen na het uitspreken van het faillissement hebben we een aantal van onze klanten van de situatie op de hoogte gebracht. De reacties waren bemoedigend en meelevend. Met name omdat wij vanuit de holding de garantie kunnen geven dat alle projecten – zowel de lopende projecten als de toekomstige – worden gecontinueerd, blijven de klanten vertrouwen hebben in Gielissen.” Wat doet deze periode persoonlijk met je? “Het is echt een hele moeilijke periode. Het doet pijn. Bij iedereen. Zo’n verhaal kent alleen maar verliezers. Een vriend maakte de vergelijking van een arts die wordt opgeleid om mensen te genezen. Als hem wordt gevraagd euthanasie te plegen, dan doet hem dat pijn, ook al weet hij dat het noodzakelijk is. Als ondernemer wil je je bedrijf zien groeien. Als je dan, na 75 jaar groei, in je bedrijf moet snoeien, druist dat tegen al je gevoelens in… Maar het moest gewoon. Door deze beslissing kan ik driehonderd mensen aan het werk houden. Ik krijg veel steunbetuigingen, ook vanuit het personeel: iedereen leeft mee en beseft dat het echt niet anders kon.” s 021 Pagina 20

Pagina 22

Interactieve emagazine, deze editie of onderwijs catalogus is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het converteren naar een digitale publicatie van digi-nieuwsbrieven.

Expovisie zomer 2012 Lees publicatie 3Home